‘Het persoonlijke contact met onze huurders willen we echt niet missen’

 

Een typisch Hanegraaf-moment: vader Pieter en dochter Maaike arriveren tegelijk bij hun bedrijfspand aan de Lage Naarderweg in Hilversum. Hij met de auto met aanhanger, zij op de fiets. Even de huurders gedag zeggen en horen of alles goed gaat. Of er misschien nog wensen zijn. Als het nodig is, draait Pieter eigenhandig een lampje in of pakt de bladblazer. Maaike haalt uit haar fietstas de huurnota om die persoonlijk te overhandigen aan de huurder.

Ouderwets? Welnee, het is de manier waarop ze  al jarenlang werken. Bescheiden én betrokken. Ze willen niet anders. De lijntjes houden ze graag kort. Zowel met de huurders als met de mensen/partijen waar ze mee (samen-)werken. Op tien locaties in Hilversum heeft vastgoedeigenaar Hanegraaf bedrijfs- en kantoorpanden. Geen gloednieuwe panden maar juist ‘opknappers’.

,,Het zijn panden die soms al lange tijd leegstaan. Wij maken er weer mooie en plezierige werkplekken voor ondernemers van”, zegt oprichter Pieter Hanegraaf (1944). ,,Ik houd van panden met een mooi verhaal. Daar kan ik echt iets mee.”

 

Transformaties

Die transformaties van panden blijven niet onopgemerkt in de Mediastad. Zo kocht Hanegraaf in 2010 het voormalige Shell Servicestation aan de Larenseweg en bracht het gemeentelijk monument na een grootscheepse verbouwing terug in de oorspronkelijke staat. Nu een pareltje bij de entree van Hilversum. De plek waar huurder Fresh Forward dagelijks haar gasten ontvangt voor vergaderingen, workshops en brainstormsessies. Waar ooit de autowasstraat zat, wordt nu samen gekookt.

De oude pillenfabriek Roter aan de Arendstraat is getransformeerd tot modern bedrijfsverzamelgebouw Rotor Media. Tussen de vele (media)bedrijven, achter een kop koffie vertellen Pieter en Maaike Hanegraaf (1968) over wie zij zijn. Best bijzonder, want ze staan niet graag in de spotlights. Hun persoonlijke verhaal?: ,,Ach dat hoeft toch niet.” Maar als het gesprek over hun panden en de huurders gaat, worden ze enthousiast.

 

Hoe is de vastgoedportefeuille ontstaan?

Pieter: ,,Ik ben ooit begonnen als fotograaf. Maakte in de jaren tachtig foto’s van huizen voor makelaars. Op velletjes presenteerden ze hun woningaanbod. Later maakten we de Woninggids voor makelaars in het hele land. Alle foto’s in kleur. Er waren 75 mensen dagelijks aan het werk. We deden alles; van fotografie tot drukken. Eerst vanuit de serre thuis. Toen zijn we gaan uitbouwen voor de drukkerij en de binderij. Tot het echt niet meer paste thuis en ook de garage vol met machines stond. Aan de Lage Naarderweg kochten we de panden van tuincentrum Puik. Daar verhuisden we met het bedrijf Foto Factotum naartoe. Na een aantal jaren was het ook daar te klein en zijn we gaan bouwen aan de Oosterengweg. Onroerend goed en de verhuur begon als een hobby”, lacht Pieter.

 

Wanneer is een pand interessant voor jullie?

Pieter: ,,Als anderen er niks in zien. Dan wordt het leuk.” Maaike: ,,Hij heeft er een speciale kijk op. Hij ziet meteen de mogelijkheden van een pand. In zijn achterhoofd maakt hij zonder een enkel rapport al plannen en tekeningen hoe het zou kunnen worden. Dat is Fingerspitzengefuhl.”

Pieter: ,,De plek is ook belangrijk, maar ik kies eerder voor een c-locatie waar ik een b-locatie van kan maken. Dan ben ik bereid er veel in te steken en er iets moois van te maken.”

 

Jullie kiezen er bewust voor om alleen in Hilversum actief te zijn.

Maaike: ,,We zijn in de vastgoedwereld eigenlijk een vreemde eend in de bijt, een klein eenpittertje. Met drie mensen op kantoor en drie vaste onderhoudsmedewerkers. Die lossen alles op. Van een verstopt toilet tot vervangen van verlichting.” Pieter: ,,Al jarenlang werken we met dezelfde mensen. Wij zijn de spin in het web en verzamelen goede en betrouwbare mensen om ons heen. Met onze aannemer Wilbeek hebben we een stevige band. Die doet alles voor ons. Je kunt wel steeds offertes opvragen en dan voor de goedkoopste gaan. Maar dan komt er meestal meerwerk bij en dat leidt tot gedoe. Ik heb nog nooit onenigheid met onze aannemer gehad. Ze kennen onze panden, zien meteen oplossingen als huurders wensen hebben.”

 

Maaike, een van de vijf kinderen van Pieter Hanegraaf, is vanaf 2012 mee gaan denken in en over

het vastgoed. Een opmerkelijke switch van fysiotherapeut in ziekenhuis Tergooi naar de vastgoedwereld.

Maaike: ,,Ik kon in de gezondheidzorg mijn draai niet meer vinden. Ik was zoekende naar hoe nu verder.” Pieter: ,,En ik was me juist aan het afvragen hoe het verder moest met mijn portefeuille als ik er niet meer zou zijn. Bij een ander vastgoedbedrijf onderbrengen zag ik niet zitten. Wij kennen al onze huurders persoonlijk. Dat intensieve contact dat wij met de huurders hebben zou dan echt verloren gaan.”

Maaike: ,,We spraken af dat we het een jaar samen zouden proberen. Kom ik ertussen? Vind ik het leuk? Ik had natuurlijk al jarenlang alle verhalen gehoord over het bedrijf. Wist daardoor al heel veel. De betrokkenheid bij de huurders blijkt nog veel groter dan ik dacht. Zo leuk is dat. Eigenlijk zijn er veel parallellen met mijn werk als fysiotherapeut. Ik ga om met mensen en samen zoeken we naar oplossingen als er eventueel problemen zijn. Inmiddels ben ik aardig ingeburgerd en op mijn plek. Meedenken met anderen en zelf ook overeind blijven. Toch zakelijk zijn.”

 

Kennen jullie echt alle huurders persoonlijk?

Pieter: ,,Absoluut. We hebben bedrijven zien groeien of kleiner zien worden. En dan kunnen we ook intern schuiven. Er is altijd wel een geschikte bedrijfsruimte. Soms is het wel jammer als er een directiewissel is. De eerste directeur kiest bewust voor de locatie en bouwt daar een band mee op. De opvolger kiest voor de baan, niet voor het pand. Dan is er minder emotie bij de werkplek.”

 

Ook de panden kent Pieter Hanegraaf als zijn broekzak.

Maaike lachend: ,,Dat is zijn meerwaarde. De geschiedenis van al die panden zit in zijn hoofd.” Pieter: ,,Ik ken inderdaad ieder schroefje en boutje. Dat wordt gewaardeerd. Het pand is belangrijk voor een bedrijf. De machines en de mensen kunnen eruit. Je werkplek niet. Die moet passen als een jas.”

 

Bij welk pand gaat je hart sneller kloppen?

Pieter: ,,De Koninginneweg. Dat blijf ik een bijzonder pand vinden. Het ligt op een prachtig punt, is knus en dat hebben we van binnen goed op kunnen knappen. Na het vertrek van Luzac en Notenboom hebben we de kamertjes en plafonds eruit gehaald en er is nu een grote ruimte met een prachtig balkenplafond. Echt geweldig. De vernieuwing is in de hele straat doorgezet. Dat is leuk om te zien. Verderop is Ridderspoor gebouwd voor mensen met dementie.”

 

Welk pand in Hilversum staat hoog op jullie verlanglijst?

Maaike: ,,Natuurlijk blijven we alert op wat er op de markt komt maar we zijn heel tevreden met wat we hebben. We gaan ook niet in de woningverhuur. Dat is echt een andere wereld. Daar is meer geld te verdienen maar het is niet onze wereld.”